وسواس چیست؟ شخصیت وسواس چیست؟

دیدم دیدگاه آدما نسبت به وسواس و آدمایی که وسواس دارن خیلی ناقص و یا اساسا نادرسته٬ بنابراین تصمیم گرفتم اینجا یه پست بنویسم و توش کمی از وسواس بگم.من فکر میکنم در ایران که خیلی فراگیره.

وسواس نوعی اختلال روانی ناشی از اضطراب است.در واقع پرداختن و توجه به چیزی یا انجام کاری که خارج از حد معمول باشه میشه وسواس.فکر وسواسی 2 نشونه داره:1.تم منفی داره2.وقت گیره

هر اونچیزی که وقت٬ انرژی و فکر شما رو به شدت مشغول کنه و کمی هم منفی باشه.یعنی حس خوبی نسبت بهش ندارین.البته این یه تعریفه کلیه...

وسواس بیماری ارثی هست و ابدا اکتسابی نیست. یعنی کسی نمیتونه بگه من وسواس گرفتم.این از کودکی در او بوده و در یه مقطعی از زندگیش نمایان شده.پس اگر دایی٬عمو٬عمه٬خاله ای دارید یا حتی پدر مادری که وسواس داشتن یا دارن٬بیشتر مواظب خودتون و افکارتون باشید.از این جهت در کودکان هم میشه وسواس رو دید یعنی بچه هایی هستن که وقتی دارن امتحان میدن٬ بارها و بارها جوابشونو پاک میکنن و دوباره مینویسن و همیشه فکر میکنن که جوابشون عین کتاب نشده.این قضیه وقتی تشدید میشه که فرد کمال گرا هم باشه.  یا آدمایی که فکر میکنن مثلا در رو قفل نکردن و بارها اون رو چک میکنن یا آدمایی که نسبت به اعضای خونوادشون بی جهت نگران هستن ممکنه در روز چندین بار به اونها زنگ بزنن و از سلامتیشون اطمینان حاصل کنن.یا حتی کسانی که در ایجاد نظم افراط میکنن.

برخلاف اکثر آدما که فکر میکنن وسواس بیشتر به خانوما اختصاص داره یا بیشتر وسواس رو در تمیزی ـ کثیفی میدونن٬باید بگم وسواس انواع مختلفی داره:وسواس پا٬ و ... و سن و جنس خاصی هم نداره فقط برای آقایون در سنین پایینتر ممکنه رخ بده.اساسا همه آدما گرایش به همه بیماری های روانی رو دارن اما درشون 1یا2 گرایش قویتره که در آقایون در 16ـ15 سالگی و در خانومها در 18ـ17 سالگی بروز پیدا میکنه:پارانویید یا وسواس از انواع شایع هستند.اگر از همون ابتدا همه چیز توسط خود فرد کنترل بشه خیلی بهتره. آدمایی که وسواس دارن به شدت افسرده میشن٬درون گرا میشن و از جامعه خودشونو کنار میکشن.دور خودشون حصار میکشن و تنها میشن.اعتماد به نفسشون هم به شدت میاد پایین.در مراحل بالاتر ممکنه حتی به جنون٬ خودکشی و در خانوما به تجاوز جنسی هم برسه. ممکنه وسواس در شخص از نوعی به نوع دیگه تغییر کنه یعنی بیماری تغییر شکل میده ولی ماهیت اصلیش همونیه که بالا گفتم.در مراحل اولیه خوبه که شخص بپذیره که وسواس داره(که البته خیلی کم پیش میاد) و سعی کنه افکارشو کنترل کنه.افرادی که ارث وسواس دارن نباید هیچوقت بیکار بمونن. همیشه باید اینقدر سرشون شلوغ باشه که وقت فکر کردن به خیلی چیزها رو نداشته باشن. در مراحل بالاتر که قسمت زیادی از زندگی فرد رو افکار وسواسی پر میکنه٬شخص باید به روانپزشک مراجعه کنه.علت علمی وسواس عدم ترشح هورمونی به نام سرتونین در مغز هست.که در صورت تداوم عدم ترشح٬نیاز بدن باید از طریق دارو تامین بشه.(مثلا فلوکستین) البته رفتار درمانی هم باید به طور جداگانه انجام بشه.خیلی از اونها مجبور هستن تا آخر عمر دارو مصرف کنن.در واقع هر دارویی عوارض خاص خودشو داره ولی من معتقدم سلامت روان خیلی مهمتر از جسمه.البته قرص خوردن در زندگی ماشینی امری کاملا طبیعیه...

رفتار خانواده شخص وسواس با اون باید خیلی معمولی باشه و در اسرع وقت فرد رو به باور غیرعادی بودن کارهاش و افراطش در توجه به مسایل معمولی برسونن و به روانپزشک مراجعه کنن.

خیلی خوبه که به آدمای وسواس نگاه بدی نداشته باشیم.اونا رو مثه سریال دکتر نیما دیوونه تلقی نکنیم. در ظاهر به کارهای غیرعادیش دقت نکنیم(مثلا خیلی ها اینقدر دست و پاهاشون یا اعضای مختلف بدنشونو میشورن که از ریخت می افته.سعی کنیم زیاد توجه نکنیم) به اونها ترحم نکنیم و هی نگیم تو چرا اینطوری شدی؟تو که اینطوری نبودی...(فکر نکنیم این حرف محرکی برای او خواهد بود)اون ها رو درک کنیم چون از یه جایی به بعد فرد اصلا متوجه هیچ چیزی در اطرافش نیست. فقط براش مهمه که اون کارو انجام بده و از استرسش بکاهه و از نظر ذهنی ارضا بشه.

شخصیت وسواس برخلاف اسمش اصلا ربطی به بیماری وسواس نداره.درواقع یه تیپ شخصیتیه که ویژگی هایی داره.آدمایی با این نوع شخصیت٬بسیار منظم٬وقت شناس٬خوش قول و کمال گرا هستند.به شب زود خوابیدن و صبح زود بلند شدن خیلی معتقدن.این نوع آدمها دبیرهایی خشک و سختگیر و نظامی هایی موفق خواهند بود.

پ.ن1:پارانوییدیا بدبینی نوعی بیماری روانیست که در مراحل پیشرفته فرد مثلا مردی میشه که با وجود بسته بودن همه درهای خونه فکر میکنه که همسرش بهش خیانت میکنه یا خانومی که(شخصا همچنین آدمی رو دیدم)همه کتابتی پزشکی همسرشو برداشته بود سانسور کرده بود...((:

پ.ن2:سعی کردم پست آکادمیک نباشه.برای اطلاع بیشتر به این مراجعه کنید.