روشنی‌های راه

شب سرودش را خواند، نوبت پنجره‌هاست ...

شب سرودش را خواند، نوبت پنجره‌هاست ...

آخرین مطالب

۴ مطلب در مهر ۱۳۹۰ ثبت شده است

دیدم دیدگاه آدما نسبت به وسواس و آدمایی که وسواس دارن خیلی ناقص و یا اساسا نادرسته٬ بنابراین تصمیم گرفتم اینجا یه پست بنویسم و توش کمی از وسواس بگم.من فکر میکنم در ایران که خیلی فراگیره.

وسواس نوعی اختلال روانی ناشی از اضطراب است.در واقع پرداختن و توجه به چیزی یا انجام کاری که خارج از حد معمول باشه میشه وسواس.فکر وسواسی 2 نشونه داره:1.تم منفی داره2.وقت گیره

هر اونچیزی که وقت٬ انرژی و فکر شما رو به شدت مشغول کنه و کمی هم منفی باشه.یعنی حس خوبی نسبت بهش ندارین.البته این یه تعریفه کلیه...

وسواس بیماری ارثی هست و ابدا اکتسابی نیست. یعنی کسی نمیتونه بگه من وسواس گرفتم.این از کودکی در او بوده و در یه مقطعی از زندگیش نمایان شده.پس اگر دایی٬عمو٬عمه٬خاله ای دارید یا حتی پدر مادری که وسواس داشتن یا دارن٬بیشتر مواظب خودتون و افکارتون باشید.از این جهت در کودکان هم میشه وسواس رو دید یعنی بچه هایی هستن که وقتی دارن امتحان میدن٬ بارها و بارها جوابشونو پاک میکنن و دوباره مینویسن و همیشه فکر میکنن که جوابشون عین کتاب نشده.این قضیه وقتی تشدید میشه که فرد کمال گرا هم باشه.  یا آدمایی که فکر میکنن مثلا در رو قفل نکردن و بارها اون رو چک میکنن یا آدمایی که نسبت به اعضای خونوادشون بی جهت نگران هستن ممکنه در روز چندین بار به اونها زنگ بزنن و از سلامتیشون اطمینان حاصل کنن.یا حتی کسانی که در ایجاد نظم افراط میکنن.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ مهر ۹۰ ، ۰۵:۴۹
مجید عسگری

من کاربر آر23 هستم .وبلاگ روشنی های راه رو با پست ژول ورن از داشبورد وردپرس پیدا کردم و از جناب عسگری هم به خاطر اینکه به من فرصت نوشتن تو یه جای بزرگتر از یه وبلاگ شخصی فیلتر شده رو دادن سپاسگزارم. امیدوارم اینجا خیلی خوش بگذره...D:

دانشجوی ریاضیات امیرکبیر هستم.خوندن ریاضی برام راحتتر از خیلی چیزای دیگه است اما همیشه عاشق فیزیک بودم و به طور خاص در زمینه فیزیک نسبی و کوانتوم مطالعات زیادی داشتم.یعنی از وقتی 12ـ13 ساله بودم.پیش از اون هم(دوران دبستان)نجوم و نویسندگی رو دوست داشتم.بعده ها به این نتیجه رسیدم که نجوم به شدت رکود داره و به اخترفیزیک رو آوردم.از هنرها نقاشی و عکاسی رو دوست دارم.رادیو رو هم خیلی دوست دارم(برنامه های بابای نمو(اسمشو هیچوقت یاد نگرفتم)علی الخصوص و رادیو نمایش).کارتون و انیمیشن رو خیلی بیشتر از فیلم دوست دارم.اینجا لیستی از حدودا 70٪ کتاباییه که خوندم(میدونم هیچکس حوصله نداره لینک رو باز کنه منم حوصله نداشتم حتی یکیشو بنویسم).این وبلاگ شخصیه منه که از آبان ماه 87 مینویسمش.اونچه که هدف جناب عسگری رو نداشته باشه از من اونجا نوشته میشه.خیلی منتظر پاییز هستم.نه به خاطر نارنگی...به خاطر بازی هایی که در راهن. البته واسه نارنگی هم بود!!!از نظر من یکی از لذت های زندگی خوردن هست.یکی از رویاهام دیدن قطب جنوبه...مثه بابک (عکاس نجومی و تنها ایرانی که قطب جنوب رو دیده...)بیش از این نمیدونم باید چی بگم از خودم...احتمالا بعد از یه مدت آقای عسگری به این نتیجه میرسه که باید منو خفه کنه که زیاد حرف نزنم و دری وری ننویسم تو هاستشون...امیدوارم اون روز خیلی دور باشه. D:دوست داشتم اولین پستمو همین الآن بذارم ولی خسته تر از اونم که تایپ کنم.D:

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ مهر ۹۰ ، ۰۸:۴۲
مجید عسگری

امروزم دوباره یه ایده‌ی جدید به ذهنم رسید. نمی‌دونم آیا کسی یا سازمانی در حال عملی کردنش هست یا نه... ایده به قدری واضحه که شاید اصلا ساخته شده باشه، اما فعلا استفاده نشده باشه.

خیلی ازما و اکثر مردم توی کشورای پیشرفته، یک اکانت توییتر، یه اکانت فیس‌بوک، گوگل، یاهو و ... دارند. توی بیشتر اون اکانت‌ها هم فعال هستیم (هستند). من شخصا وقتی یه عکس جدید می‌گیرم که مناسب برای گذاشتن توی پروفایلمه، اون رو توی تک تک اکانتام آپلود می‌کنم. وقتی که توی سایت جدیدی هم عضو می‌شم، باز چنین کاری انجام می‌دم. این برای من خیلی خوبه که یه سایتی باشه که هیچ امکانی نداشته باشه جز اینکه من توش یه پروفایل درست کنم. فقط یه پروفایل. کافیه عکسم توش باشه، اطلاعات تماسم، تاریخ تولدم و هر چیزی که فکر می‌کنید برای یک پروفایل مناسبه. بعد این سایت که فقط یه پروفایله، یک API داشته باشه و انقدر معتبر باشه که شرکت‌های دیگه مث همینا که نام بردم، بتونن از اون پروفایل استفاده کنند. به این صورت که وقتی من عکسم رو توی پروفایلم عوض کردم، این اتفاق توی تمام سایت‌ها بیفته. این اتصال پروفایلی می‌تونه برای هر سایت متصل به اون تعیین تکلیف بشه. مثلا تاریخ تولدم در فلان سایت آپدیت نشه...

این ایده بهتره توسط یک یا چند سازمان‌ پیاده بشه تا شرکت. این‌طوری می‌تونه شکل رسمی بگیره. اما اجرا شدنش توسط یه شرکت خیلی سریعتر عملی می‌شه. فکر کنین چقد لذت بخشه که به این سایت وصل بشید و کانتکتای گوشیتون یا کامپیوترتون رو با اون فقط سینک کنید. دیگه لازم نیست یه اندروید باهوش بهتون پیشنهاد بده اکانت فلان شخص توی فیس‌بوک رو با توییترش merge کنه یا نه! یک پروفایل برای همه‌ی شبکه‌های اجتماعیتون...

آیا این ایده ارزش این رو داره که به شرکت‌های بزرگ پیشنهاد بدمش؟ (فعلا خبری از گوگل راجع به ایده‌ی قبلی دریافت نکردم!) اگه آره به کجا و چه جوری؟ نمی‌دونم!

=-=-=-=-=
Powered by Blogilo

۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ مهر ۹۰ ، ۲۳:۰۰
مجید عسگری
گروهی از خرگوشها در جنگل زندگی می کنند. تعدادی از این خرگوشها کند ذهن تر از دیگران هستند. این تعداد شانس کمتری برای زنده ماندن دارند چون احتمال اینکه توسط روباه ها خورده شوند بیشتر است. ناگفته نماند که تعدادی از خرگوش های کند ذهن نیز زنده می مانند چون خوش شانس بوده اند! بهرحال بیشتر خرگوشهای زنده هوشیارتر از متوسط جمعیت قبلی خرگوشها هستند و این تعداد شروع به تولید مثل می کنند. بچه خرگوشهای حاصله بطور متوسط سریعتر و باهوشتر از خرگوشهای نسل قبلی هستند، زیرا خرگوشهای سریعتر و باهوشتر بیشتر از دست روباه ها فرار کرده اند ؛ پس اکثر والدین را خرگوشهای هوشیار تشکیل داده و ژنهای آنها به خرگوشهای فرزند منتقل می شود و این رویه در نسلهای بعدی نیز تکرار خواهد شد.
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۱ مهر ۹۰ ، ۰۷:۲۳
مجید عسگری