آموزش خط فرمان لینوکس
یکی از اصلی‌ترین نیاز‌ها برای کسانی که بخواهند خود را کاربر لینوکس بنامند، یاد‌گیری چگونگی استفاده از خط فرمان است. در دنیای ویندوز، که هدف فروش بیشتر و راحت بودن کاربران عادی است، همه چیز بر پایه‌ی رابط کاربری است. اما در لینوکس اولین هدف، انجام کارها به بهترین نحو است، و خط فرمان قدرتمند لینوکس، تمام آن‌چیزی است که برای رسیدن به این هدف نیاز داریم. در اینجا، برای کاربری که فقط از ویندوز استفاده کرده، و ذهن خود را در این باره نمی‌تواند تغییر دهد، استفاده از خط فرمان حتی ممکن است کمی عقب مانده به نظر برسد، اما حقیقت این است که برای اظهار نظر در این مورد، باید کمی تحقیق کرد. با استفاده از خط فرمان می‌توانیم بسیاری از کارها را بسیار سریع‌تر انجام دهیم. برای روشن‌تر شدن بحث، در حال حاضر ترجیح می‌دهم مثالی نزنم و شما خواننده‌ی عزیز با خواندن ادامه‌ی این مطلب، در این پست و پست‌های دیگر وبلاگم در آینده، به این حقیقت پی ببرید. لازم است ذکر کنم که مطالب من در مورد استفاده از خط فرمان با تقریب خوبی ترجمه‌ی این منبع فوق‌العاده ارزشمند است. در طول این مطالب آموزشی، من هم همراه شما، بسیاری از مطالب را برای بار آول می‌آموزم. در عین حال سعی می‌کنم ترجمه‌ی خوب و روانی را بعد از درک کامل هر قسمت ارائه کنم.
یک پوسته یا شل ( Shell ) چیست؟
به زبان ساده، پوسته یک برنامه است که دستورات شما را از طریق صفحه‌کلید دریافت کرده و به سیستم عامل تحویل می‌دهد تا دستورات انجام شوند. در بیشتر سیستم‌های لینوکسی یک برنامه به نام bash نقش یک پوسته را دارد. نام این برنامه از جمله‌ی «Burne Again SHell» گرفته شده است که نسخه‌ی بهبود یافته‌ی برنامه‌ی Burne shell یا اختصارا sh است که توسط Steve Burne توسعه یافته بود. پوسته‌های دیگری نیز در سیستم‌های لینوکسی وجود دارند، مانند ksh، tcsh و zsh.
برنامه‌هایی مانند xterm، gnome-terminal و kosnole نیز پوسته محسوب می‌شوند؟
به این برنامه‌ها، «شبیه‌ساز ترمینال» گفته می‌شود. در حقیقت این برنامه‌ها پنجره‌ای را در محیط‌های گرافیکی در اختیار شما قرار می‌دهند تا بتوانید با پوسته ارتباط داشته باشید. در بعضی از آنها میتوانید نوع پوسته‌ی خود را در برنامه تعیین کنید. تعداد زیادی از شبیه‌ساز‌های ترمینال وجود دارند، مانند xterm، rxvt، konsole، kvt، gnome-terminal، nxterm و eterm. به طور پیش‌فرض، شبیه‌ساز konsole در محیط گرافیکی KDE و gonome-terminal در Gnome وجود دارند.
شروع استفاده از یک ترمینال
برای اجرای یک ترمینال همانطور که در بالا اشاره شد، باید یکی از برنامه‌های شبیه‌ساز ترمینال را باز کنید. در Gnome میتوانید در میان منوها به دنبال Terminal بگردید و در KDE میتوانید به دنبال برنامه‌ی Konsole بگردید. به هر حال وظیفه‌ی همه‌ی آنها ارتباط با پوسته است و فرق چندانی فعلا برای ما ندارند. همچنین برای اجرای این شبیه‌ساز‌ها در دسکتاپ‌های Gnome یا KDE میتوانید با فشردن دو کلید Alt+F2 به ترتیب عبارات gnome-terminal یا konsole را تایپ کرده و کلید Enter را فشار دهید.
استفاده از کیبورد و ماوس
وقتی یک ترمینال را باز می‌کنید، میتوانید دقیقا مانند هر برنامه‌ی دیگر در محیط گرافیکی با آن رفتار کنید. در آن تایپ کنید، آن را Maximize یا Minimize کنید یا آن را به سادگی ببندید. در بیشتر ترمینال‌ها در صورتی که تعداد دستورات زیاد شوند، مانند پنجره‌های دیگر میتوانید با استفاده از ماوس و Scroll bar ها دستورات قبلی را ببینید. با کیبورد هم میتوانید تایپ کنید یا دستوری را کپی یا paste کنید. (البته Shortcut ها برای کپی و paste در اینجا متفاوت است. مثلا در اکثر ترمینال‌ها برای paste باید کلید‌های Shift+Insert را فشار دهید.)
همین حالا ترمینال را باز کنید و در آن چیزی تایپ کرده و کلید Enter را بزنید.فشردن کلید Enter به معنای انتهای یک دستور است. البته میتوانید به طریقی چند دستور را در یک خط نوشته و Enter بزنید (در قسمت‌های بعدی خواهیم دید).
آنچه خواهید دید چیزی شبیه زیر است:
[me@linuxbox me]$ kdkjflajfks
bash: kdkjflajfks: command not foundدر این پست، پوسته را به صورت بسیار سطحی معرفی کردیم، عذر من را در کوتاهی مطلب امروز بپذیرید چون به شدت درگیر درس‌های دانشگاه هستم، در آینده بیشتر از خط فرمان خواهم نوشت...
=-=-=-=-=Powered by Blogilo
علی موشکی